ρουμπού

η, Ν

1. στρωσίδι καμωμένο με ρουμπιά, με κουρέλια, κουρελού

2. (υβριστικά) ανυπόληπτη ή ακατάστατη γυναίκα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ρουμπί (ΙΙ) + κατάλ. -ού (πρβλ. κουρελ-ού)].